Het is hier lang stil geweest en over het hoe en waarom daarvan ga ik je bijkletsen, maar niet voordat ik je mijn nieuwste afgeronde project in huis heb laten zien! Een mini museum van prints op een roze muur.

Van nietszeggend wit naar roze kunstmuur

De muur waar het om gaat bevindt zich op de overloop, dit is wat je ziet als je de trap op loopt. Of zag, want dit is wel een mini make-over te noemen. Van wit en leeg naar een roze muur vol kunst. De deur rechts leidt naar de slaapkamer en achter de andere deur zit het washok, tegenover de muur zit nog een deur naar een andere slaapkamer. De overloop is een ruimte waar ik weinig mee kan omdat er veel deuren zitten en er weinig ruimte is. Ik wilde graag meer kunst in huis en pakte het maar gelijk groots aan met deze muur.

De muur schilderde ik in de kleur ‘old pink’ van VTwonen. Deze kleur komt ook terug in de hal beneden. De fotorichels waren wit en verfde ik in dezelfde kleur als de muur om er een geheel van te maken. De posters bestelde ik online bij Society6, waar ze de wereld aan keuze hebben. Al zou ik het niet aanraden omdat de prints in inches worden geleverd, waardoor een passende lijst vinden onmogelijk is. De lijsten zijn dan ook handgemaakt door mijn handige broer die zo’n beetje alles hier in huis voor me doet aan klussen.

Ik ben erg blij met het eindresultaat, alleen de kleur op de muur gaf al meteen veel meer warmte, de prints maken het helemaal af. Door de richels kan ik makkelijk afwisselen met lijsten. Dit zijn de prints van links naar rechts en boven naar onder: The Tell Tale Heart door Kaethe Butcher, Nuala door Marichit Garcia,  joie de vivre door Sylvie Demers, Anastasia door Sofia Bonati en Zabelê II door Willian Santiago.

Waarom die radiostilte?

Ik had niet verwacht dat ik het bloggen twee maanden lang niet op zou pakken. Maar tijd vliegt zoals je zelf vast ook ervaart. De belangrijkste reden is dat ik de laatste tijd meerdere gezondheidsklachten ervaar, waardoor ik onder andere met ondergewicht te kampen heb. Iets waar ik me zorgen over maak. Ik probeer dus wat beter voor mezelf te zorgen en dat lukt niet terwijl ik alle ballen (werk, opleiding, blog, vrienden, familie) in de lucht probeer te houden. Het laten vallen van het bloggen was het makkelijkste en tegelijkertijd het moeilijkste. Het levert meer tijd op, maar ik mis het. Zo lang het nodig is blog ik at random, wanneer het mij lukt. Dit geeft veel rust, ik moet eerlijk zeggen dat ik het heerlijk vind om niet constant te denken ‘ik moet ook nog bloggen’, en in plaats daarvan zonder schuldgevoel een avond wijn kan drinken met vriendinnen of een weekend series bingen op netflix, zonder daarbij de tijd in de gaten te houden. Dat zijn dingen die namelijk ook heel belangrijk zijn. Update: ik bleek destijds een ernstig B12 tekort te hebben en ben nu weer op een gezond gewicht en heb veel meer energie.

Save

Save

Wil je geen enkele blogpost missen? Schrijf je dan in voor het ontvangen van Eenig Woonnieuws of volg me op instagram.
↑ Vond je deze post leuk? Je maakt mijn dag door hierboven te klikken ↑