Vanaf het begin dat mijn huidige huis werd gebouwd, heb ik je op de hoogte gehouden van de stand van zaken, de vorderingen in de bouw, mijn keuzes voor de vloeren, inspiratie voor het inrichtingen van de kamers. Maar eigenlijk heb ik nooit het hele verhaal verteld van de aankoop ervan. Best gek! Vandaag vertel ik je van begin tot eind hoe ik er toe kwam om een huis te kopen en hoe dat allemaal in z’n werk ging.
Een huis kopen? Iets voor ‘als-ik-later-groot-ben’.
Dromen van een eigen huis deed ik altijd al, een woning die je echt helemaal aan kan passen aan je eigen wensen is een hele fijne gedachte voor een interieur liefhebber. Ik droomde van glas in lood en kamers met ensuite deuren. Huizen kijken op Funda was een heerlijk tijdverdrijf om bij weg te dromen. In 2015 begon ik te spelen met het idee om daadwerkelijk te kopen, nu twee jaar geleden. Ik was 27 jaar, alleenstaand, kortgeleden begonnen met een nieuwe baan zonder vast contract en ik had geen enkele knowhow.
Het idee dat ik een huis zou kunnen kopen was er één ‘voor-als-ik-later-groot-ben’. Maar voor het eerst in mijn werkzame leven had ik een fulltimebaan. Bij die baan hoorde een salaris waardoor ik voor het eerst in jaren goed kon sparen. Ook had ik geen recht meer op zorg- en huurtoeslag. De huurprijs voor mijn vorige woning lag vrij hoog. Na een tijdje begon dat best wel te knagen, het gevoel dat ik elke maand zoveel geld ‘weggooide’ groeide. Ook voelde ik me niet zo prettig meer in de wijk waar ik woonde. Het ging goed op mijn werk en ik kreeg een jaarcontract, zoveel vastigheid had ik lang niet gehad. Het zag er zelfs naar uit dat ik na dat jaar een vaste aanstelling zou kunnen krijgen.
Een aantal collega’s vroegen een werkgeversverklaring aan (dit houdt in dat ze de intentie hebben je een contract voor onbepaalde tijd te geven bij gelijk functioneren) en gingen op huizenjacht. Dat kriebelde, ik ging eens kijken op Funda wat er te koop was, maar dacht dat de bedragen te hoog lagen voor mij. Ik besloot -meer voor de grap dan voor het echt- gesprekken bij hypotheekverstrekkers aan te vragen om te kijken of kopen een optie was op één loon. Ik kende namelijk alleen maar stellen die huizen kochten en dacht daarom altijd dat het kopen van een huis in je eentje gewoonweg onmogelijk was. Ik bleek best een aardige hypotheek te kunnen krijgen en de maandlasten zouden maar iets hoger liggen dan mijn huur destijds. De droom om te kopen kreeg meer vorm en ik vroeg ook een werkgeversverklaring aan, die ik zonder probleem kreeg.
Van Funda-verslaving naar vreugdedans
Funda werd een verslaving, ik bekeek droomwoningen uit de jaren ’30 en er kwamen verschillende nieuwbouwprojecten voorbij, mooie appartementen in Zwolle en Groningen. Steden die me ook al jaren trokken. Wel wist ik dat ik een beetje klaar was met een lange reistijd naar het werk, helemaal nu ik fulltime werkte, wilde ik ook niet nog 10 uur extra per week kwijt zijn aan in een auto zitten. Ik had ook nog een blog te onderhouden ;) Ik besloot het wat dichter bij huis te zoeken. Ik had zoektermen opgesteld in Funda, zodat je automatisch mailtjes krijgt als er nieuwe woningen te koop aangeboden worden. En zo zag ik op een dag een nieuwbouwproject in Hoogeveen voorbijkomen: gezinswoningen in een mooie nieuwbouwwijk. Ver weg van de buurt waar ik klaar mee was en op 5 minuten van mijn werk. Voor hetzelfde bedrag kon ik een huis met drie slaapkamers en een tuin kopen in plaats van een éénkamer appartement in de stad en de keuze was snel gemaakt. Hoewel de stad mij nog steeds trekt en ik niet denk dat ik voor altijd in Hoogeveen zal blijven wonen, was het een slimme keuze voor nu. De droom voor karakteristieke oude bouw liet ik varen, want zoveel onderhoud kan ik in mijn eentje niet opbrengen. Ik kan nog net een lamp vervangen, er eentje ophangen ligt al buiten mijn kunnen, zegmaar. De volgende dag stond ik bij de makelaar op de stoep om te informeren naar het project. Ze wisten er zelf nog niet eens echt veel van af. Ik moest me inschrijven op een speciale dag, daarna zou er geloot worden. Het was daar zo druk dat ik mijn kans al snel verkeken zag. Om zoveel mogelijk kans te maken schreef ik me op alle woningen die binnen mijn budget lagen in. Dit was op 30 mei 2015.
Op 16 juni werd ik ingeloot. Een spannende tijd, want in eerste instantie was ik uitgeloot en leek de droom in te storten. Toen het verlossende telefoontje alsnog kwam liep ik huilend van geluk door mijn huis, ik heb hem! Natuurlijk kon ik niemand bereiken om het goede nieuws te vertellen, en ik maar schreeuwen tegen de beltoon: ‘neem nou op! Ik heb een huis!’, Ik danste met de kat in mijn armen door de woonkamer. Daarna was het één grote achtbaan, in negen dagen ging ik van makelaar, naar hypotheek adviseur (18 juni), naar projectleider. Ik regelde tussen het werken door een hypotheek (25 juni) en ondertekende de koopovereenkomst (26 juni). De bouw begon vier maanden later op 20 oktober 2015 en 21 juni 2016 stak ik de sleutel in het slot van de voordeur, mijn voordeur. Het klussen duurde een maand en op 23 juli verhuisde ik voorgoed. Ik woon hier nu bijna een jaar!
Hypotheekadvies en verzekeringen, financiën onder de loep
Hiervoor was mijn auto mijn grootste gelduitgave ooit, nu ging ik een schuld aan die loopt tot 2045. Een bizar lange tijd, 30 jaar. Mijn hypotheekadviseur gaf gelukkig heel erg goed advies en liet me alles zien waar ik rekening mee moest houden, welke financiële risico’s zijn er? Wat als ik mijn baan zou kwijtraken of ziek zou worden? Ik las zoveel op internet tot ik dacht dat ik zelf ook wel een aardig hypotheekadvies zou kunnen geven. Je neemt je hele financiële situatie onder de loep, dat moet ook wel, want het is een koop die je nog net niet levenslang aangaat.
Naast alle leuke dingen zoals bedenken dat je een keuken en badkamer uit mag zoeken, moet je ook nadenken over zaken die je liever ver van je bed houdt, zoals ziekte en overlijden. Bij het kopen van een huis zijn er een aantal verplichte verzekeringen, maar ook verzekeringen waar je zelf voor kunt kiezen. De uitvaartverzekering is hier een voorbeeld van. Hoewel ik niet graag over mijn dood nadenk, maar liever over het volgende droomhuis, is het wel belangrijk om bij stil te staan. Ik ben alleen, dus als ik overlijd komen de kosten voor een uitvaart op het bordje van mijn familieleden te liggen. Niet echt iets waar ik ze mee op wil zadelen mocht dat gebeuren. Een uitvaartverzekering sluit je eenmalig af en daarna hoef je er niet meer over na te denken. Hoe jonger je bent bij het afsluiten van een uitvaartverzekering, hoe lager de te betalen premie is. Het leven overkomt je, zo had ik nooit verwacht al op 27 jarige leeftijd een huis te kopen, dat was meer iets voor als ik de dertig was gepasseerd. Ik droomde over een appartementje en kocht uiteindelijk een heel huis. Ik kijk ernaar uit om dit huis helemaal af te maken en stiekem blijf ik verder dromen van een jaren ’30 huisje of een oud fabriekspand, gewoon omdat het kan. Ik ben benieuwd hoe mijn leven eruit zal zien over tien jaar, zal ik dan nog hier wonen? Zou ik een droomhuisje hebben gekocht met een toekomstige partner of met tachtig katten? Zou ik in het buitenland wonen misschien? Niets is zeker, ik ben blij dat ik met een gerust hart verder kan leven en dromen, want mocht er wel iets naars gebeuren in de toekomst, dan weet ik dat dat goed geregeld is.
Dit is een samenwerking met Monuta.
Wil je geen enkele blogpost missen? Schrijf je dan in voor het ontvangen van Eenig Woonnieuws of volg me op instagram.
↑ Vond je deze post leuk? Je maakt mijn dag door hierboven te klikken ↑
hallo blog writer
Wat een leuk en opbeurend verhaal over het kopen van een huis als je nog maar net 27 bent.
Ik volg jouw blog al een tijdje omdat ik het geweldig vind dat je zo langzaam en goed je nieuwe droomhuis bent gaan bouwen en het inrichten op een leuke manier voor elkaar krijgt .
Mijn petje af voor de toch grote aanschaf van de “” nieuwe “” Ikea vaas. Die overigens als je mijn leeftijd bent vast het drie dubbele waard zal zijn , dus houdt hem maar in ere.
Nee je weet maar nooit of je nog eens ergens anders in de wereld terecht komt voor je dertigste, neem de vaas gerust mee.
Ik kijk dan naar mezelf. Die op 30 jarige leeftijd naar Californie ben gaan emigreren . Een land waar Ikea destijds nog niet eens bestond en ik toch diverse dingen uit Nederland heb mee genomen .
Ik wens je dan ook een hele gezellige tijd nu in jouw droomhuis en geniet er maar van zolang als je kan .
Want alles is immers geregeld als het fout zou gaan .
Heel veel groeten uit Carlsbad Californie. En blijf lekker jouw blog bij houden . Ik lees het in ieder geval en ben 67 en blij met de jeugd die het gewoon voor elkaar krijgt om een eigen droomhuis te kopen . Dag hoor.
Hallo Dinie, bedankt voor je mooie reactie. Wat vind ik het leuk om te weten dat mijn blog door jong en nog-steeds-best-wel-jong gelezen wordt! De vaas zie ik ook maar als een investering, al geef ik eigenlijk vrij gemakkelijk een groot bedrag uit als ik iets echt heel mooi vind (ik heb zelfs een duurdere bloempot in huis). Wat gaaf dat je nu nog steeds in Californië woont, een goede keuze dus destijds! Dat zal voor mijn dertigste zeker niet meer gebeuren (dat is nu al over een half jaar, ai.) maar ik ben benieuwd wat de toekomst nog voor mij in petto heeft. Natuurlijk zul je dat hier kunnen lezen!
Mooi verhaal! Fijn dat het zo goed is uitgepakt :)
Erg leuk weer om te lezen. En herkenbaar:) hoe het proces verloopt.. en waar je allemaal aan niet moet denken en regelen hè
Ik had van tevoren echt geen idee, er komt heel veel bij kijken inderdaad, maar als het dan eenmaal geregeld is heb je er ook eigenlijk geen omkijken meer naar.
Wow! Gefeliciteerd met deze mijlpaal in je leven.. je bent zo jong! Vind ik heel knap en geniet ervan. Zo te zien heb je een prachtig huis gevonden voor nu en wie weet later een nog groter huis ;-)